کوچینگ سلامت: یک ابزار قدرتمند در مبارزه با بیماری های مزمن

از سبک زندگی کتونیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو

کوچینگ سلامت چیست

بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت، سرطان و بیماری‌های مزمن تنفسی پیشرفت کندی دارند و مدت زیادی طول می‌کشند. آنها بیش از 60 درصد از کل مرگ و میرها در جهان را تشکیل می دهند و بخش بزرگی از این مرگ و میرها مربوط به افراد زیر 60 سال است. علاوه بر این، حداقل 2.8 میلیون نفر در سال در نتیجه اضافه وزن یا چاقی جان خود را از دست می دهند. گذار اقتصادی، شهرنشینی سریع و انتخاب های نامناسب سبک زندگی مانند مصرف دخانیات، رژیم غذایی ناسالم، فعالیت بدنی ناکافی و مصرف مضر الکل از جمله عوامل خطری هستند که در بار بیماری های مزمن نقش دارند [۱]. ثابت شده است که مداخلات مراقبت های بهداشتی انفرادی به صورت کوچینگ سلامت تأثیر مثبتی دارند و معمولاً مقرون به صرفه یا کم هزینه هستند. هنگامی که مداخلات فردی در سراسر جمعیت ترکیب می شوند، ممکن است جان میلیون ها نفر را نجات دهند و رنج انسان از بیماری های مزمن را کاهش دهند. کوچینگ سلامت یک روش آموزش تک بیمار است که گاهی اوقات می تواند کیفیت، اثربخشی و مقرون به صرفه بودن مدیریت بیماری های مزمن را بهبود بخشد[۲]. کوچینگ سلامت تمرین آموزش بهداشت و ارتقای سلامت در چارچوب کوچینگ، برای افزایش رفاه افراد و تسهیل دستیابی به اهداف مرتبط با سلامت آنها است. کوچینگ سلامت بیمار محور است و به بیماران انگیزه می دهد تا رفتار خود را تغییر دهند. هدف از کوچینگ سلامت، ایجاد انگیزه در بیماران برای دستیابی به اهدافی است که کیفیت زندگی آنها را افزایش داده و سلامت آنها را بهبود می بخشد. نقش کوچ کمک به بیماران در ارزیابی کردن گزینه ها، انتخاب و برنامه ریزی و شناسایی چالش ها برای کمک به آنها برای ایجاد تغییرات مثبت است. این نقش شامل گوش دادن، درک، تسهیل، تشویق، حمایت، ایجاد انگیزه و ارائه بازخورد به بیماران است [۳]

بررسی تاثیرات مداخلات کوچینگ سلامت بر بهبود شرایط بیماری های مزمن

اثرات کوچینگ سلامت بر پیامدهای تغییر رفتار بیماران در چندین مطالعه ارزیابی شده است. پیامدهای رفتاری شامل فعالیت بدنی، تقویت رفتار مراقبت از خود، رژیم غذایی، مراقبت از پا، پایبندی به مصرف دارو، خودارزیابی مهمترین تغییر رفتار، آمادگی برای تغییر، مصرف سیگار و الکل بود. در اکثر این مطالعات، فعالیت بدنی بیماران در پیگیری و در مقایسه با گروه های کنترل به طور قابل توجهی بهبود یافت. رفتارهای خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع 2 نیز تقویت شد، رژیم غذایی آنها و پایبندی به آن بهبود یافت و مراقبت از پا به طور قابل توجهی در طی 6 ماه افزایش یافت[۴].


برخی از مطالعات به ارزیابی پیامد های روانشناختی،کوچینگ سلامت بر بیماران پرداخته اند. پیامدهای روانشناختی اندازه گیری شده شامل خودکارآمدی، سلامت روان، کیفیت زندگی، رضایت از درمان، درک بیماری، استرس، آگاهی از اهداف خودمراقبتی و دانش و درک دیابت بود. این تحقیقات گزارش کردند که سرزندگی، سلامت روان و مؤلفه روانی گروه تحت کوچینگ سلامت در 6 هفته به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافت.مطالعه دیگر که کیفیت زندگی بیماران تحت کوچینگ سلامت را ارزیابی کرد نشان داد که کیفیت زندگی بیماران به طور قابل توجهی در پیگیری بهبود یافته است. یک مطالعه در این زمینه نیز نشان داد که کوچینگ سلامت به بیماران کمک کرد تا درک خود از بیماری را دوباره چارچوب بندی کنند و استرس را طی 6 ماه کاهش دهند.

نتایج یک بررسی بر روی کلیه مطالعات انجام شده در زمینه کوچینگ سلامت حاکی از نتایج مثبت و بهبود قابل‌توجهی 85% این رویکرد است. مهمترین پیامدهای فیزیولوژیکی در مورد کاهش وزن ، بهبود وضعیت سلامت جسمانی و HbA1c یافت شد. کاهش وزن بدن در تمام مطالعاتی که در آن اندازه گیری شد به دست آمد. یک پیامد رفتاری قابل توجه افزایش فعالیت بدنی در این بیماران بود. پیامدهای روانشناختی مثبت، به ویژه، خودکارآمدی و وضعیت سلامت روان بود و نتایج پیامد های روابط اجتماعی بهبود حمایت اجتماعی در 50 دصد این افراد را نشان داد. نتایج این بررسی بسیار دلگرم کننده است و نشان می دهد که کوچینگ سلامت بر بزرگسالان مبتلا به بیماری های مزمن تأثیر مثبت دارد. به طور خاص، یافته ها از اثربخشی مدیریت بیماری مزمن پشتیبانی می کند. از نتایج برجسته این مطالعه، تأثیر کوچینگ سلامت بر مدیریت وزن است. بهبود وضعیت سلامت روان در نتیجه مربیگری سلامت نیزبه خوبی اثبات شده است.نکته قابل توجه ای که این مطالعات بر آن تأکید می کنند نقش مهم حمایت اجتماعی به عنوان یک عامل اساسی برای بیمارانی که در حال ایجاد سبک زندگی سالم و مدیریت بیماری مزمن خود هستند، می باشد. دراین بررسی کوچینگ سلامت بیشتر تاثییر مثبت را بر بیماران مبتلا به دیابت یا افراد اضافه وزن همراه با یک بیماری مزمن داشت. کوچینگ سلامت به کاهش وزن و افزایش فعالیت بدنی بیماران دارای اضافه وزن کمک کرد. این مطالعات به خوبی نشان داد که که کوچ های سلامت نقش مهمی در ارزیابی درمان افراد مبتلا به بیماری های مزمن دارند. کوچ های سلامت به شناسایی موانع تغییر رفتار، تعیین اهداف مرتبط با سلامت و برنامه ریزی واقع بینانه برای رسیدن به این اهداف با گوش دادن، پرسیدن سؤالات، حمایت و ارائه بازخورد و آموزش به بیماران کمک می کنند.

مدت زمان دوره کوچینگ سلامت و نوع آن

مشخص نیست که آیا طول مداخله بر نتایج تأثیر گذاشته است یا خیر زیرا برخی تأثیر مثبتی پس از 3 هفته داشتند در حالی که برخی حتی پس از 12 ماه تاثیر آنچنانی نداشتند. با این حال، به طور کلی زمانی که مداخلات کوچینگ 6 تا 8 ماه طول کشید، نتایج اثرات کوچینگ سلامت بیشترین نمود را داشت و ایجاد تغییرات رفتاری چندگانه قابل توجه و ترک عادت های نادرست، حداقل 6 ماه طول کشید.

در این مطالعات، رایج ترین روش مورد استفاده، کوچینگ تلفنی یا آنلاین بود. هرچند ممکن است یک جلسه کوچینگ حضوری ، قبل از کوچینگ تلفنی یا آنلاین ، انگیزه و پایبندی بیماران را افزایش دهد.

نتیجه گیری

با توجه به نتایج مطالعات بررسی شده، کوچینگ سلامت یک روش آموزشی و تغییر رفتاری موثر برای مدیریت بیماری‌های مزمن است. که نتایج آن در زمینه‌های فیزیولوژیکی، رفتاری، روانی-منطقی و زندگی اجتماعی بیماران به اثبات رسیده است و کوچینگ سلامت به طور ویژه در تغییر رفتار و عادات نادرست و اصلاح سبک زندگی بیماران مبتلا به بیماری مزمن و بهبود وضعیت سلامت جسمی و روانی آنها مؤثر است.

توصیه ما

همانطور که یک کوچ ورزشی می تواند به یک ورزشکار کمک کند تا در یک ورزش پیشرفت کند و در آن برتری یابد، یک کوچ سلامت و تندرستی نیز می تواند به هر کسی کمک کند تا در زندگی خود موفق شود، به خصوص اگر دارای بیماری های مزمن باشد. کوچ های سلامت در مورد طیف وسیعی از مسائل بهداشتی و سلامتی، مانند کاهش وزن، کاهش استرس، مدیریت شرایط مزمن، بهبود رژیم غذایی و ورزش، ترک دخانیات، اعتیاد و سازگاری با یک رویداد مرتبط با سلامتی که زندگی را تغییر می‌دهد، می توانند به شما کمک کنند. پس اگر تا به امروز دغدغه سلامتی خود را داشتند اما برای ایجاد تغییرات پایدار موفق نبوده اید، شاید وقت آن رسیده است که کوچینگ سلامت را امتحان کنید.