تعریف سلامتی در بیماریهای مختلف

از سبک زندگی کتونیا
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سلامتی برای بیمار پس از طی دوره درمان با کتونیا به این شکل تعریف می‌شود:

کنترل پایدار قند خون در محدوده استاندارد مطابق با شرایط بیمار

  • سطح قند خون بیمار، مطابق با توصیه‌های متخصص تغذیه و پزشک و بر اساس شرایط فردی (مانند سن، نوع دیابت، میزان فعالیت فیزیکی و سابقه بیماری)، به محدوده‌ای پایدار و هدفمند رسیده و حفظ شود.
  • سطح HbA1c (قند سه‌ماهه) بیمار در محدوده تعیین‌شده با توجه به شرایط و نیازهای خاص او قرار گیرد، به‌گونه‌ای که از افزایش خطر عوارض دیابت جلوگیری شود.

به حداقل رساندن دوز و دفعات تزریق انسولین (در دیابت نوع 1)

  • با استفاده از تغییرات تغذیه‌ای، ورزشی و مراقبت‌های پزشکی، دوز و دفعات تزریق انسولین به حداقل ممکن کاهش یابد، به‌گونه‌ای که کنترل قند خون به شکل پایدار و بدون نوسان شدید صورت گیرد.

کاهش یا معکوس‌پذیری علائم دیابت نوع 2 و کنترل عوارض مرتبط

  • بیمارانی که دیابت نوع 2 دارند، با تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی و استفاده از درمان‌های پزشکی، به بهبود قابل توجهی در مقاومت به انسولین و کاهش وزن دست یابند. همچنین، عوارض مرتبط با دیابت، مثل نوروپاتی، بیماری‌های قلبی-عروقی و مشکلات کلیوی، تحت کنترل قرار گیرند یا کاهش یابند.

بهبود وضعیت جسمانی و کنترل ریسک فاکتورهای سندروم متابولیک

  • با استفاده از برنامه‌های پزشکی،ورزشی و تغذیه‌ای مناسب، بیمار به کنترل و کاهش ریسک فاکتورهای سندروم متابولیک از جمله کاهش چاقی شکمی یا دور کمر، فشار خون بالا، چربی خون (تری‌گلیسرید و کلسترول) دست یابد.

بهبود وضعیت روانی و مدیریت استرس (در صورت ارجاع به روانشناس کتونیا)

  • در صورت نیاز و در صورتی که متخصصین تغذیه یا پزشک کتونیا ارجاع دهند، بیمار به روانشناس کتونیا معرفی می‌شود. با شرکت منظم در جلسات روانشناسی و استفاده از برنامه‌های حمایتی، بیمار به بهبود وضعیت روانی خود و توانایی مدیریت استرس و اضطراب دست یابد، که این امر به کنترل بهتر دیابت و بهبود کیفیت زندگی کمک می‌کند.

کاهش وابستگی به داروها (در صورت امکان) و افزایش کیفیت زندگی

  • بیمار به سطحی از بهبود دست یابد که نیاز به داروهای دیابت (غیر از انسولین در دیابت نوع 1 و افراد وابستگی شدید به انسولین ) به حداقل ممکن کاهش یابد و کیفیت زندگی او افزایش یابد، به‌طوری که فعالیت‌های روزانه بدون محدودیت‌های ناشی از دیابت انجام شوند.