چرا نمک های صفراوی مهم هستند؟

از سبک زندگی کتونیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
BileSalts.jpg

نمک های صفراوی چه هستند؟

نمک های صفراوی یکی از اجزای اصلی صفرا هستند که توسط کبد ساخته شده و در کیسه صفرا ذخیره می شود. صفرا علاوه بر نمک های صفراوی حاوی کلسترول، آب، اسیدهای صفراوی و رنگدانه بیلی روبین است.

چگونکی عملکرد صفرا

بعد از اینکه غذا می خورید و چربی ها وارد دستگاه گوارش شما می شوند، هورمون های شما سیگنالی را به کیسه صفرا می فرستند تا صفرا آزاد شود. صفرا به طور مستقیم در قسمت اول روده کوچک به نام دوازدهه آزاد می شود. این جایی است که بیشتر فرآیند هضم اتفاق می افتد. صفرا به تجزیه و هضم چربی های موجود در غذا کمک می کند.

یک سیستم بسیار کارآمد برای حفظ و بازیافت اسیدهای صفراوی در بدن وجود دارد که به آن گردش خون کبدی _ روده ای می گویند. پس از سنتز در کبد، نمک‌های صفراوی به داخل مجاری صفراوی ترشح می‌شوند و از آنجا یا وارد روده می‌شوند یا در کیسه صفرا ذخیره می‌شوند. پس از مصرف غذا،هورمون کوله سیستوکینین باعث انقباض و تخلیه کیسه صفرا می‌شود و باعث ترشح صفرا از طریق مجاری صفراوی به داخل کیسه صفرا و روده می‌شود. روده، جایی است که امولسیون مواد مغذی رخ می دهد. اکثریت قریب به اتفاق اسیدهای صفراوی ترشح شده (95٪) سپس در گردش خون پورتال به کبد باز می گردند. 5 درصد باقیمانده از طریق مدفوع دفع می شود و با اسیدهای صفراوی تازه سنتز شده از کلسترول در کبد جایگزین می شود. این چرخه 4 تا 10 بار در روز تکرار می شود.بنابراین مقدار کل نمک های صفراوی در بدن متعادل است و در حالت ثابت نگه داشته می شود.[۱]

نقش نمک های صفراوی

نمک های صفراوی به هضم چربی ها کمک می کنند. آنها همچنین به بدن کمک می کنند تا ویتامین های محلول در چربی مانند ویتامین های A، D، E و K را جذب کند. صفرا و نمک های صفراوی در کبد ساخته می شوند و بین وعده های غذایی در کیسه صفرا ذخیره می شوند.

سه نقش اصلی صفرا و نمک های صفراوی در بدن عبارتند از:

 با تجزیه چربی ها به هضم کمک می کند

 کمک به جذب ویتامین های محلول در چربی

 حذف مواد زائد

 همچنین مطالعات جدید از نقش نمک های صفراوی در کنترل اشتها و سیری سخن می گویند[۲]

ارتباط نمک های صفراوی و بیماری های قلبی

در اکثر حیوانات و نیز انسان، هم تولید اسیدهای صفراوی و هم حذف آنها در پاسخ به دریافت متفاوت کلسترول در رژیم غذایی تعدیل می شود. کاهش دفع اسید صفراوی، وجود و شدت بیماری عروق کرونر را پیش بینی می کند. به این ترتیب گردش اسید صفراوی نقش کلیدی در هموستاز فیزیولوژیکی کلسترول ایفا می کند.[۳]

بدین صورت که کلسترول اضافی معمولاً با تبدیل به اسیدهای صفراوی که در مدفوع به صورت نمک های صفراوی دفع می شوند، از بدن دفع می شود. دفع مقادیر زیادی صفرا از تصلب شرایین محافظت می کند، در حالی که کاهش دفع ممکن است منجر به بیماری عروق کرونر (CAD) شود.[۴]

علائم اختلال در روند نمک صفرا چیست؟

زردی (یرقان)

یرقان، زرد شدن پوست و سفیدی چشم است که وقتی بدن به طور صحیح بیلی روبین را پردازش نکند اتفاق می‌افتد. ممکن است به دلیل مشکلی در کبد و صفرا باشد.عمده ترین دلیلی که باعث زردی می شوند، اختلال در جریان صفرا هستند.[۵]

کمبود ویتامین

در صورت کمبود نمک صفرا ، ممکن است با کمبود ویتامین محلول در چربی، بخصوص ویتامین D، A، E و K مواجه شوید.[۶]

عدم تعادل هورمون

هنگامی که چربی ها به خوبی هضم نشده و به درستی مصرف نشوند، منجر به عدم تعادل هورمونی می شود. طبق تحقیقات، کمبود نمک صفراوی می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در تشکیل هورمون ها شود، زیرا همه هورمون ها از قسمت های تجزیه شده چربی ها ساخته می شوند.[۷]

مشکلات گوارشی

وقتی چربی ها بدون آنکه توسط صفرا تجزیه شوند وارد روده می شوند، می توانند مشکلات گوارشی مانند اسهال، گاز معده و انقباض عضلات شکم را در پی داشته باشند.[۸]

کاهش وزن و کمبود انرژی

ناکارآمدی نمک های صفراوی منجر به عدم جذب چربی ها( بجز تری گلیسیریدهای متوسط زنجیره مانند Mct oil[۹]) می شود، بنابراین بدن نمی تواند از کالری چربی ها استفاده کند که باعث کمبود انرژی و در طولانی مدت می تواند منجر به کاهش وزن شود.

سنگ های صفراوی

اگر اختلالات نمک صفراوی درمان نشود، می تواند خطر تشکیل سنگ کیسه صفرا را افزایش دهد. بسیاری از عوامل خطر برای تشکیل سنگ کیسه صفرا کلسترولی قابل تغییر نیستند مانند زمینه قومیتی، افزایش سن، جنسیت زن و سابقه خانوادگی یا ژنتیک. برعکس، خطرات قابل اصلاح برای سنگ های صفراوی کلسترولی عبارتند از چاقی، کاهش وزن سریع غیر اصولی و سبک زندگی بی تحرک.[۱۰]

آسیب کبدی و سیروز

تجمع بیش از حد اسیدهای صفراوی و متابولیت های نابجا منجر به آسیب سلول های کبدی و سیروز صفراوی می شود.[۱۱]

اگر هر یک از علائم اختلالات نمک های صفراوی را تجربه کردید، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید.

منابع